Poco M5s – پوکو ام 5 اس

گوشی پوکو M5s در تاریخ دوشنبه 14 شهریور 1401 معرفی گردید.

پوکوی M5s که امروز همراه ماست، همزمان با Poco M5 رونمایی شد. این دو دستگاه با قیمتی کمتر از ۲۵۰ یورو برای بازار اتحادیه اروپا طراحی شده‌اند. نسخه استاندارد Poco M5 همچنین در هند عرضه شد، اما M5s به آنجا راه نیافته است.

قیمت

جدول مشخصات

تصاویر

معرفی

اگر بخواهیم این مقایسه را ساده کنیم، می‌توان گفت که Poco M5 دارای صفحه نمایش LCD با نرخ تازه‌سازی ۹۰ هرتز است، در حالی که Poco M5s از صفحه نمایش OLED با نرخ ۶۰ هرتز و پیکربندی دوربین بهتری در تمامی جهات بهره می‌برد. به همین دلیل ما تصمیم گرفتیم توجه خود را به Poco M5s که از امکانات بیشتری برخوردار است معطوف کنیم.

و بله، شیائومی همانطور که انتظار می‌رفت، بار دیگر کاری مشابه انجام داده است. در واقع، Poco M5s یک مدل تغییرنام تجاری از Redmi Note 10S است که بیش از یک سال پیش در بازارهای اتحادیه اروپا و آسیا عرضه شده بود. از سوی دیگر، در حالی که M5s در هند عرضه نمی‌شود، همان کشور در ماه اوت دستگاه Redmi Note 11 SE را دریافت کرد که یکی از هم‌تایان دیگر محسوب می‌شود.

حال که مسائل برندسازی اخیر ژیائومی پشت سر گذاشته شده‌اند، بیایید به بررسی Poco M5s بپردازیم.

پوکو M5s دارای صفحه نمایش OLED به اندازه ۶.۴۳ اینچ با وضوح ۱۰۸۰p و قابلیت‌های بالای روشنایی می‌باشد. اگرچه در این مدل نرخ تازه‌سازی صفحه نمایش به ۶۰ هرتز محدود شده است، اما باید در نظر داشت که پردازنده قدرتمندتر و پنل بهتری نسبت به Poco M5 که از صفحه نمایش LCD ۹۰ هرتز بهره می‌برد، در آن به کار رفته است.

در خصوص سخت‌افزار، M5s بر پایه‌ی Helio G95 استوار است؛ پلتفرمی که شامل یک پردازنده ۲+۶ هسته و یک GPU چهار هسته‌ای Mali-G76 MC4 می‌باشد و عملکرد خوبی را در بازی‌های همراه ارائه می‌دهد. همچنین، امکان انتخاب بین ۴ گیگابایت و ۶ گیگابایت رم و حافظه ذخیره‌سازی گسترش‌پذیر ۶۴ گیگابایت و ۱۲۸ گیگابایتی وجود دارد.

علاوه بر داشتن صفحه نمایش OLED روشن‌تر، M5s در بخش دوربین نیز نسبت به مدل ارزان‌تر M5 برتری دارد. این گوشی در پشت خود از چهار دوربین بهره می‌برد: یک دوربین اصلی ۶۴ مگاپیکسلی، یک دوربین فوق‌العریض ۸ مگاپیکسلی، یک دوربین ماکرو ۲ مگاپیکسلی و یک سنسور عمق ۲ مگاپیکسلی. در مقابل، Poco M5 نه تنها دوربین فوق‌العریض ندارد بلکه دوربین اصلی آن نیز رزولوشنی معادل ۵۰ مگاپیکسل ارائه می‌دهد.

همچنین دوربین سلفی در M5s بهبود یافته و با ۱۳ مگاپیکسل در مقایسه با ۵ مگاپیکسل سلفی در M5، تجربه‌ی متفاوتی به کاربر ارائه می‌دهد.

از نظر امکانات ارتباطی، Poco M5s از یک بسته‌ی اتصال بسیار کامل بدون پشتیبانی از 5G برخوردار است، این گوشی دارای دو شیار SIM با دو جایگاه اختصاصی، 4G LTE، Wi‑Fi دو باند، NFC، رادیو FM، جک ۳.۵ میلی‌متری و پورت مادون قرمز می‌باشد. همچنین، سیستم عامل آن اندروید ۱۲ با پوسته‌ی MIUI ۱۳ است.

پوکو M5s از شارژ سریع سیمی ۳۳ وات برای باتری بزرگ ۵۰۰۰ میلی‌آمپری خود پشتیبانی می‌کند و تولیدکننده ادعا می‌کند که این دستگاه می‌تواند در عرض ۳۰ دقیقه تا ۶۴ درصد شارژ شود؛ که در ادامه به بررسی عملکرد آن خواهیم پرداخت.

در نهایت، Poco M5s یک دستگاه مقاوم در برابر پاشش آب با درجه حفاظت IP53 است؛ و این ویژگی بدون شک بهتر از هیچ چیز در این محدوده قیمتی محسوب می‌شود.

باز کردن جعبه

پوکوی M5s در یک جعبه بزرگ عرضه می‌شود که به رنگ زرد امضایی پوکو طراحی شده است. داخل این جعبه، مجموعه‌ای از لوازم جانبی متنوع قرار دارد.

گوشی همراه با یک شارژر 33 وات و یک کابل USB-A به USB-C با ظرفیت 3 آمپر ارائه می‌شود. علاوه بر این، یک کاور نرم شفاف جهت حفاظت اضافی و یک ابزار بیرون‌کشی سیم کارت نیز در بسته‌بندی گنجانده شده است.

در نهایت، یک فیلم محافظ باریک در داخل جعبه وجود دارد که شما باید خودتان آن را به روی گوشی بمالید؛ در حالی که در اکثر گوشی‌های تولیدی شیائومی، این فیلم در کارخانه به صورت پیش‌فرض روی دستگاه تعبیه شده است.

طراحی

گوشی Poco M5s ظاهر نسبتاً آشنایی دارد، اما این موضوع مشکلی ایجاد نمی‌کند. گوشی‌های Redmi و Poco مدتهاست که طراحی جذابی دارند و تغییرات زیادی در طراحی یک تلفن هوشمند امکان‌پذیر نیست. این M5s مقرون به صرفه از شیشه‌ی صاف برای حفاظت از صفحه نمایش، قاب پلاستیکی نازک و پشت‌بندی از جنس پلاستیک مات با کمی انحنا بهره می‌برد.

یکی از ویژگی‌های برجسته M5s، درجه حفاظت IP53 آن در برابر گرد و غبار و پاشش‌های سبک آب است. اگرچه گوشی کاملاً ضدآب نیست، اما از نظر مقاومت در برابر عوامل محیطی کاملاً بدون حفاظت محسوب نمی‌شود. همچنین در اطراف سینی سیم کارت و کارت microSD از عایق لاستیکی استفاده شده است و به احتمال زیاد سایر ورودی‌ها نیز از حفاظت مشابهی برخوردارند.

صفحه نمایش OLED، که از ویژگی‌های کلیدی M5s است، توسط ورق Gorilla Glass 3 محافظت می‌شود. این انتخاب محبوب در میان گوشی‌های رده پایین و میان‌رده شیائومی است. برخلاف همتایان Redmi، محافظ صفحه نمایش به‌صورت کارخانه‌ای روی M5s نصب نشده است؛ اگرچه داخل جعبه یک محافظ برای صفحه وجود دارد.

قاب گوشی از جنس پلاستیک با پرداخت براق است که کمی لغزنده به نظر می‌رسد. این قاب در قسمت‌های چپ و راست نازک و در بالا و پایین ضخیم و صاف طراحی شده است. نمونه ما دارای قاب نقره‌ای است که به شدت اثر انگشت جذب می‌کند.

پشت گوشی از نظر طراحی مشابه گوشی‌های Redmi با ساختاری مشابه است، اما در کنار دوربین دارای یک ناحیه گسترش سیاه به همراه لوگوی POCO می‌باشد. پنل پشتی با پرداخت مات ارائه شده و در دست احساس بسیار خوبی دارد؛ لکه‌های آن به راحتی قابل مشاهده نیستند و گرفتن آن نیز مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند.

در جلوی گوشی، صفحه نمایش OLED به اندازه ۶.۴۳ اینچ جای گرفته است. این صفحه دارای حاشیه‌هایی نسبتاً نازک و یک سوراخ کوچک برای دوربین سلفی ۱۳ مگاپیکسلی می‌باشد. نرخ تازه‌سازی صفحه به ۶۰ هرتز محدود شده که کمی ناامیدکننده است، اما POCO تا ۱۱۰۰ نیت حداکثر روشنایی و احتمالاً پشتیبانی از HDR10 را وعده داده است.

در بالای صفحه نمایش، یک شبکه‌ی تقریباً نامحسوس وجود دارد که یکی از خروجی‌های بلندگوی جهت‌دار (که همزمان به عنوان گوشی گوش عمل می‌کند) به شمار می‌آید. خروجی خارجی دیگر در بالای گوشی همراه با فرستنده مادون قرمز (IR Blaster) و یکی از میکروفن‌ها قرار گرفته است.

در پشت گوشی، مجموعه‌ای از چهار دوربین در یک جزیره شیشه‌ای اختصاصی جای گرفته‌اند که کمی از پشت گوشی برآمده است، اگرچه به اندازه‌ی برخی از گوشی‌های دیگر برجسته نیست. در این ناحیه، دوربین اصلی ۶۴ مگاپیکسلی، دوربین فوق‌العریض ۸ مگاپیکسلی، دوربین ماکرو ۲ مگاپیکسلی و دوربین عمق ۲ مگاپیکسلی حضور دارند. اطراف این دوربین‌ها، LED فلش و نوعی سنسور نیز قرار گرفته‌اند.

پشت گوشی بسیار جالب به نظر می‌رسد و، حتی اگر از جنس پلاستیک باشد، حس شبیه شیشه مات دارد. گرچه ما طرفدار لوگوی بزرگ POCO نیستیم، اما باید اعتراف کنیم که این لوگو به خوبی با دوربین هماهنگ شده و به M5s مقداری شخصیت می‌بخشد.

Poco M5s دارای سینی سه‌باز شده در سمت چپ است که قابلیت پذیرش دو سیم کارت نانو-SIM به همراه یک کارت microSD را دارد.

یک حسگر اثر انگشت همیشه فعال روی کلید پاور/قفل قرار دارد که به‌راحتی در سمت چپ گوشی، درست زیر کنترل حجم صدا نصب شده است. این حسگر می‌تواند هم با لمس و هم با فشار فعال شود و شما می‌توانید رفتار آن را از طریق تنظیمات اثر انگشت انتخاب کنید.

گوشی از سیستم بلندگوی استریو بهره می‌برد. ما قبلاً بلندگوی بالایی با دو خروجی صدا را بررسی کردیم؛ بلندگوی دیگر در پایین گوشی قرار داشته و صدای بلندتری تولید می‌کند. همچنین در قسمت پایین می‌توانید پورت USB-C، جک صوتی 3.5 میلی‌متری و میکروفن اصلی را مشاهده کنید.

ابعاد Poco M5s برابر با 160.5 × 74.5 × 8.3 میلی‌متر بوده و وزن آن 179 گرم است که با توجه به استانداردهای سال 2022، اندازه و وزنی مناسب به شمار می‌آید.

در مجموع، ما متوجه شدیم که Poco M5s هنگام استفاده در دست بسیار راحت است. این گوشی دارای شکل و اندازه‌ی مناسبی است و با وجود قاب براق، گرفتن آن احساس استواری و اطمینان می‌دهد؛ بنابراین نیاز فوری به استفاده از کاور احساس نمی‌شود. البته M5s همراه با یک کاور در بسته‌بندی عرضه می‌شود، پس اگر به کاوری نیاز دارید، از همان ابتدا در اختیار خواهید داشت و نیازی به خرید اضافی نیست.

همچنین از مقاومت در برابر پاشش آب و حفاظت Gorilla Glass 3 این دستگاه استقبال می‌کنیم. ساختار محکم و کیفیت ساخت M5s باعث شده است که ما هیچ مشکلی در استفاده از آن مشاهده نکنیم.

بررسی ها

صفحه نمایش

گوشی Poco M5s مجهز به صفحه نمایش OLED به اندازه ۶.۴۳ اینچ با وضوح توسعه‌یافته ۱۰۸۰p است. این صفحه دارای یک سوراخ کوچک می‌باشد و با محافظت Gorilla Glass 3 تجهیز شده است.

صفحه نمایش OLED دارای رزولوشن ۲۴۰۰×۱۰۸۰ پیکسل به همراه تراکم پیکسلی ۴۰۹ppi می‌باشد. پوکو وعده داده که صفحه نمایش به‌طور معمول دارای روشنایی ۴۵۰ نیت، حداکثر ۷۰۰ نیت و تا ۱۱۰۰ نیت اوج روشنایی خواهد بود. و اگرچه گوشی به صورت رسمی به عنوان HDR10 تبلیغ نمی‌شود، در واقع به عنوان HDR10 شناخته شده است.

ممکن است کمی ناامیدکننده باشد که نرخ تازه‌سازی صفحه نمایش در 60 هرتز قفل شده است، در حالی که نسخه ارزان‌تر Poco M5 از صفحه نمایش IPS LCD با نرخ تازه‌سازی ۹۰ هرتز بهره می‌برد. دلایل این تصمیم به طور دقیق مشخص نیست، اما امیدواریم که صفحه نمایش OLED در نهایت از ارزش آن صلاحیت لازم را داشته باشد.

اندازه‌گیری‌های صفحه نمایش به اتمام رسید و روشنایی آن بسیار قابل قبول است. در حالت تنظیم دستی، حداکثر روشنایی به ۴۷۳ نیت رسید، اما این عدد با فعال کردن گزینه روشنایی خودکار و تقویت نور آفتاب به ۷۵۶ نیت افزایش یافت. این ارقام حتی بالاتر از وعده‌های پوکو هستند.

همچنین، حداقل روشنایی در ناحیه سفید صفحه، ۳.۰ نیت اندازه‌گیری شده است که برای چنین دستگاه مقرون به صرفه‌ای عملکرد بسیار عالی به حساب می‌آید.

صفحه نمایش Poco M5s از فضای رنگی گسترده DCI-P3 پشتیبانی می‌کند. تنظیمات صفحه، سه مدل رنگی متفاوت ارائه می‌دهد:

• Vivid (پیش‌فرض، بر مبنای DCI-P3)
• Saturated (DCI-P3 به همراه افزایش اشباع)
• Standard (sRGB)

همچنین شما می‌توانید دمای رنگ را برای هر مدل به دلخواه تنظیم کنید.

گزینه‌ی Vivid به‌گونه‌ای تنظیم شده که بازتولید دقیق DCI-P3 را ارائه می‌دهد. به‌طور کلی، صفحه نمایش از نظر دقت رنگ بسیار خوب عمل می‌کند، اگرچه رنگ‌های سفید مایل به آبی، خاکستری و گاهی اوقات رنگ‌های قرمز کمی از دقت مورد انتظار خارج هستند. با انتخاب حالت «گرم» (Warm) می‌توان از حضور طیف آبی اضافی کاست.

از سوی دیگر، حالت Standard دقت بسیار خوبی در تطابق با فضای رنگی sRGB دارد.

HDR و پخش

پوکو M5s از فناوری Widevine L1 DRM پشتیبانی می‌کند و قادر به پخش محتوای ۱۰۸۰p از تمامی سرویس‌های ویدیویی محبوب است؛ اگرچه تنها اپلیکیشن یوتیوب توانایی ارائه پخش HDR10 را داراست.

عمر باتری

گوشی Poco M5s مجهز به باتری بزرگی به ظرفیت ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعت است، درست همانند بسیاری از گوشی‌های Redmi و Poco. و دقیقاً مثل سایر گوشی‌های میان‌رده‌ی شیائومی با باتری‌های بزرگ، این مدل از تست باتری ما نیز عملکرد بسیار خوبی از خود نشان داده است.

Poco M5s نمره‌ی استقامت عالی ۱۳۲ ساعت کسب کرده است و در تمامی آزمایش‌ها مانند مکالمات، مرور وب و پخش ویدیو به طور چشمگیری عملکرد مطلوبی ارائه داده است.

همچنین، Poco M5s دارای مصرف پایین در حالت آماده‌باش است که مقدار باتری آن تنها ۱ درصد هر ۶ ساعت کاهش می‌یابد؛ این ویژگی به طور قابل توجهی به بهبود امتیاز کلی دوام باتری کمک می‌کند.

سرعت شارژ

گوشی Poco M5s از شارژ سریع ۳۳ وات پشتیبانی می‌کند و به همراه آداپتور برق ۳۳ وات Mi در بسته‌بندی عرضه می‌شود. پوکو اعلام کرده که گوشی با این شارژر می‌تواند در ۳۰ دقیقه از ۰٪ به ۶۴٪ برسد، که سریع‌تر از هر گوشی میان‌رده دیگر ساخته شده توسط شیائومی با باتری و سرعت شارژ مشابه است.

اما ما موفق نشدیم به اعداد وعده داده شده توسط پوکو دست پیدا کنیم، هر چقدر هم که سعی کردیم. Poco M5s در نیم ساعت به ۵۳٪ رسید، که مطابق با دیگر گوشی‌های ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی شیائومی با شارژرهای ۳۳ وات است. در مجموع، گوشی بعد از ۳۶ دقیقه توانست به همان ۶۴٪ وعده داده شده توسط پوکو برسد. با این حال، این همچنان یک نتیجه‌ی عالی به شمار می‌آید.

بلندگوها

پوکو M5s دارای دو بلندگو در قسمت بالایی و پایینی گوشی است. بلندگوی بالایی دو خروجی دارد؛ یکی رو به جلو و دیگری رو به بالا. با این حال، این بلندگو ضعیف‌تر از بلندگوی پایینی است، اما تعادل کلی خروجی صدا رضایت‌بخش می‌باشد.

Poco M5s در تست بلندی صدا نمره “بسیار خوب” کسب کرده است، مشابه سری Redmi Note 11.

کیفیت صدای بلندگوها قابل قبول است. صدای خواننده‌ها واضح است و نت‌های بالا به خوبی بازتولید می‌شوند. اما باس تقریباً وجود ندارد و هنگام پخش موسیقی از بلندگوها، صدا کمی کم‌عمق به نظر می‌رسد.

نرم افزارها

گوشی پوکو M5s همچون بقیه مجموعه‌های جدید Poco با اندروید ۱۲ به همراه نسخه‌ی به‌روز MIUI ۱۳ مخصوص Poco راه‌اندازی می‌شود. همانطور که معمولاً در فضای MIUI دیده می‌شود، نسخه‌ی رابط کاربری سفارشی (اوورلی) اهمیت بیشتری نسبت به سیستم‌عامل اصلی دارد. برخی از ویژگی‌های بومی اندروید ۱۲ مانند رابط ویجت‌های بازطراحی شده و داشبورد حریم خصوصی همچنان در این نسخه موجود نمی‌باشند.

رابط کاربری MIUI در این گوشی تقریباً همان MIUI استاندارد است، همراه با تغییرات جزئی مختص Poco. قابلیت نمایش همیشه روشن (Always-on display) وجود دارد؛ اما متأسفانه این نمایش فقط به مدت ۱۰ ثانیه پس از لمس ظاهر می‌شود و نمی‌توان آن را به‌طور مداوم فعال نگه داشت. حداقل، تم‌های متعددی برای AOD وجود دارد که می‌توانید از میان آن‌ها انتخاب کنید و برخی از آن‌ها نیز قابل سفارشی‌سازی اند.

Poco M5s همچنان از افکت اعلان (Notification effect) پشتیبانی می‌کند. هنگام دریافت اعلان‌های جدید، لبه‌های صفحه نمایش روشن می‌شوند؛ اگرچه گزینه‌های سفارشی‌سازی این افکت محدود به چند رنگ متفاوت و گزینه‌ی «Starlight» است. این افکت می‌تواند با یا بدون نمایش همیشه روشن (AOD) عمل کند.

برای باز کردن صفحه نمایش، از حسگر اثر انگشت نصب شده در کنار گوشی استفاده می‌شود. این حسگر علاوه بر راه‌اندازی بسیار آسان و سرعت فوق‌العاده، دقت بالایی نیز دارد. شما می‌توانید روش باز کردن قفل را به صورت «Touch» (لمس) یا «Press» (فشار) تنظیم کنید؛ حالت فشار از تشخیص نادرست اثر کف دست جلوگیری می‌کند (که ممکن است منجر به ورود کد PIN شود) به‌ویژه زمانی که گوشی بدون کاور استفاده می‌شود. همچنین، امکان فعال کردن قابلیت باز کردن قفل با چهره دوبعدی (2D Face Unlock) وجود دارد، اما نسبت به اثر انگشت امنیت کمتری دارد.

صفحه‌های اصلی (Homescreens) در این گوشی آنچنان متفاوت نیستند؛ شامل میانبرها، پوشه‌ها و ویجت‌ها هستند. در صورت فعال بودن، پانل سمت چپ مربوط به Google Discover نمایش داده می‌شود. برخلاف نسخه‌های MIUI موجود در گوشی‌های Xiaomi یا Redmi، نسخه‌ی Poco تنها دارای یک رابط کاربری دو سطحی به سبک «App Drawer» است؛ به این معنا که امکان غیر فعال کردن App Drawer و نمایش مستقیم تمامی برنامه‌ها بر روی صفحه‌های اصلی وجود ندارد. خود App Drawer نیز به طور پیش‌فرض برنامه‌ها را به صورت خودکار در دسته‌بندی‌هایی سازماندهی می‌کند که قابل ویرایش یا غیرفعالسازی هستند.

همانند MIUI ۱۲، MIUI ۱۳ نیز یک Notification Shade (نوار اعلان) و Control Center (مرکز کنترل) مستقل ارائه می‌دهد. شما می‌توانید این دو قابلیت را مانند آیفون فعال کنید؛ یعنی کشیدن از سمت چپ صفحه برای دسترسی به مرکز اعلان و از سمت راست برای مرکز کنترل. همچنین با کشیدن به صورت جانبی می‌توانید بین این دو نوار جابجا شوید.

اگر از این تقسیم‌بندی شبیه آیفون خوشتان نمی‌آید، می‌توانید مرکز کنترل را غیرفعال کنید تا نوار اعلان به ظاهر و عملکرد معمول خود بازگردد.

تسک سوئیچر (Task Switcher) نیز، به خصوص اگر قبلاً از گوشی‌های Xiaomi استفاده کرده باشید، برایتان آشناست؛ زیرا تمام برنامه‌های اخیراً استفاده شده را در دو ستون نمایش می‌دهد. اما در این نسخه، نگه داشتن یک کارت باعث فعال شدن حالت تقسیم صفحه یا نمای پاپ‌آپ نمی‌شود؛ بلکه به اطلاعات و تنظیمات برنامه منتقل می‌شوید، که این رفتار کمی عجیب به حساب می‌آید.

اگرچه حالت تقسیم صفحه (Split Screen) پشتیبانی نمی‌شود، قابلیت پنجره شناور (Floating Window) همچنان موجود است، حتی اگر از طریق تسک سوئیچر فعال نشده باشد. شما می‌توانید برخی از برنامه‌های سیستمی مانند ماشین‌حساب را به یک پنجره شناور کوچک کنید؛ ولی این عملکرد تنها از درون خود برنامه امکان‌پذیر است. همچنین می‌توانید برنامه‌های سازگار را از طریق نمای پاپ‌آپ در مرکز اعلان، با پایین کشیدن اعلان‌های مرتبط، اجرا کنید.

گزینه‌ی تسک سوئیچر معمولی با کارت‌های قابل اسکرول به صورت جانبی در لانچر Poco موجود نیست.

تم‌ها همیشه بخش بزرگی از MIUI بوده‌اند و در MIUI ۱۳ نیز؛ به‌خصوص در نسخه‌ی Poco؛ حضور دارند. شما می‌توانید تم‌های جدیدی را از فروشگاه تم دانلود کنید که قادرند تصاویر پس‌زمینه، زنگ‌های تماس، آیکون‌های سیستمی و حتی سبک نمایش همیشه روشن (Always-on display) را تغییر دهند. همچنین Super Wallpapers نیز موجود است.

MIUI همراه با برنامه‌های چندرسانه‌ای اختصاصی خود عرضه می‌شود؛ به‌عنوان مثال برنامه‌های Gallery، Music و Mi Video (که هر دو دارای گزینه‌های پخش محلی و استریمینگ هستند). همچنین مدیر فایل MIUI نیز در اختیار شماست. و البته، برنامه Mi Remote که از فرستنده مادون قرمز یکپارچه بهره می‌برد.

MIUI همچنین برنامه‌ای برای امنیت دارد. این برنامه می‌تواند گوشی شما را از نظر وجود نرم‌افزار مخرب اسکن کند، لیست سیاه (Blacklist) شما را مدیریت نماید، مصرف داده‌ها را کنترل یا محدود کند، رفتار باتری را تنظیم کرده و مقداری از رم را آزاد کند. همچنین می‌تواند مجوزهای برنامه‌های نصب شده را مدیریت کند، رفتار باتری برنامه‌های منتخب را تعریف کند و محدودیت‌ها را تنها بر روی برخی از برنامه‌ها اعمال نماید.

و در خصوص حافظه، MIUI ۱۳ گزینه‌ی Memory Extension را به‌صورت پیش‌فرض فعال دارد (در صورت تمایل می‌توانید آن را غیرفعال کنید). در واحد بررسی ما، ۲ گیگابایت از حافظه داخلی به‌عنوان گسترش رم اختصاص داده شده بود؛ به طوری که بلوک‌های حافظه با اهمیت کمتر در این بخش قرار می‌گیرند.

سایدبار به‌طور مستقل موجود نیست. با این حال، ابزار ویدیویی آن حضور دارد که اساساً تمام کارکردهای سایدبار را در خود جمع کرده است؛ اما شما باید به‌صورت دستی این ویژگی را در میان برخی از اپلیکیشن‌ها فعال کنید. هنگامی که فعال باشد، یک علامت کوچک و قابل‌مشاهده بر روی لبه‌ی صفحه ظاهر می‌شود که با هر بار کشیدن انگشت به یک منو گسترش می‌یابد. از همین منو می‌توانید برنامه‌ها را در پنجره‌های پاپ‌آپ اجرا کنید.

این ویژگی برای اپلیکیشن‌های چندرسانه‌ای مانند YouTube، Mi Video، Gallery و غیره توصیه می‌شود؛ علاوه بر گزینه‌های مربوط به پنجره‌های شناور، شامل میانبرهایی برای گرفتن اسکرین‌شات، ضبط صفحه نمایش، پخش از طریق Cast و پخش ویدیو در حالت خاموش بودن صفحه نمایش است؛ که در YouTube نیز بدون نیاز به اشتراک پریمیوم عمل می‌کند. اما همانطور که اشاره شد، باید از قبل اپلیکیشن‌هایی که می‌خواهید این ویژگی در آن‌ها فعال شود را به لیست سفید اضافه کنید.

همچنین، همانطور که در سایر گوشی‌های MIUI مشاهده می‌شود، Game Turbo هم به عنوان مرکزی برای راه‌اندازی بازی‌ها و هم به عنوان ابزاری در حین بازی جهت بهبود تجربه‌ی گیمینگ عمل می‌کند. این ویژگی شامل کارکردهای کلاسیکی مانند ضبط صفحه نمایش و محدود کردن اعلان‌های ورودی است.

برخی از نسخه‌های MIUI شامل تبلیغات در اپلیکیشن‌های پیش‌فرض هستند که موضوعی شناخته شده به شمار می‌آید. گوشی Poco M5s نیز با تعداد زیادی از توصیه‌های تبلیغاتی تعبیه‌شده عرضه می‌شود.

شما می‌توانید این تبلیغات را غیر فعال کنید، گرچه این کار ممکن است کمی وقت‌گیر باشد زیرا باید برای هر اپلیکیشن سیستمی که این تبلیغات در آن وجود دارد به‌صورت جداگانه انجام دهید.

به عنوان مثال، اگر تبلیغات اسکنر برنامه شما را آزار می‌دهد، کافیست روی آیکن تنظیمات ضربه بزنید و توصیه‌ها را غیر فعال کنید. تبلیغات در File Manager (از مسیر Settings → About) نیز به همین صورت غیر فعال می‌شوند. برای تم‌ها هم کافی است به بخش Settings رفته و گزینه Recommendations را خاموش کنید. اگرچه ایده‌آل نیست، اما حداقل می‌توانید تمام این تبلیغات را برطرف نمایید.

دوربین ها

گوشی Poco M5s در پشتی خود یک سیستم چهار دوربینه ارائه می‌دهد که توسط سازنده با نام Premium Ultra برندسازی شده است. ما این دوربین را در سال گذشته در دستگاه‌های قدیمی‌تر و گران‌قیمت‌تر مشاهده کرده بودیم، بنابراین خوشحالیم که اکنون به گوشی‌های مقرون به صرفه‌تر نیز راه یافته است. این مجموعه شامل یک دوربین اصلی ۶۴ مگاپیکسلی، یک دوربین فوق‌العریض ۸ مگاپیکسلی، یک دوربین ماکرو ۲ مگاپیکسلی و یک سنسور عمق ۲ مگاپیکسلی می‌باشد. همچنین، یک دوربین سلفی ۱۳ مگاپیکسلی در جلو دستگاه قرار دارد.

گوشی Poco M5s از سنسور OmniVision OV64B 1/2 اینچی با ۶۴ مگاپیکسل و فیلتر Quad-Bayer بهره می‌برد. این سنسور دارای پیکسلی به اندازه 0.7 میکرومتر است و پس از عملیات ترکیب ۴ به ۱ (4-in-1 binning)، تصویری با وضوح ۱۶ مگاپیکسلی و عملکرد معادل 1.4 میکرومتر ارائه می‌دهد. این سنسور پشت لنز 26 میلی‌متری با دیافراگم f/1.79 قرار گرفته و از فناوری PDAF پشتیبانی می‌کند، اما فاقد OIS (ثبات‌سنج اپتیکال) است. برای این دوربین حالت‌های عکاسی با وضوح بالا (۶۴MP Mode)، حالت حرفه‌ای (Pro Mode) و حالت شب (Night Mode) نیز در دسترس می‌باشد.

دوربین دوم، شامل یک سنسور Sony IMX355 1/4 اینچی با ۸ مگاپیکسل و لنز فوق‌العریض 16 میلی‌متری با دیافراگم f/2.2 است که فوکوس آن به صورت ثابت بر روی بی‌نهایت تنظیم شده است.

دوربین ماکرو از یک سنسور GalaxyCore GC02M1 2 مگاپیکسلی همراه با لنز دارای دیافراگم f/2.4 بهره می‌برد و فوکوس آن به طور ثابت در فاصله‌ای حدود ۴ سانتی‌متری تنظیم شده است.

در نهایت، یک سنسور عمق تک‌رنگ OmniVision OV02B1 2 مگاپیکسلی نیز به عنوان بخش تکمیلی این پیکربندی وجود دارد.

دوربین سلفی بر پایه‌ی سنسور OV13B 1/3.06 اینچی با ۱۳ مگاپیکسل و پیکسلی به اندازه 1.12 میکرومتر قرار دارد. این دوربین پشت لنز 26 میلی‌متری با دیافراگم f/2.45 نصب شده و، همانند معمول، فوکوس آن به صورت ثابت می‌باشد.

اپلیکیشن پیش‌فرض دوربین در این دستگاه همان سبک MIUI است؛ یعنی تغییر بین حالت‌های مختلف با کشیدن انگشت به چپ و راست انجام می‌شود و تمامی حالت‌های موجود، به جز حالت ماکرو، در یک منوی رولودکس (rolodex) قرار دارند. میانبرهایی برای تنظیم سطح زوم و نیز یک میانبر برای افکت‌های زیبا سازی (Beautification) در نمایدیده (viewfinder) موجود است.

در انتهای مقابل نمایدیده، یک کلید برای تغییر حالت فلاش، یک کلید برای فعال‌سازی HDR، یک دکمه تعویض بین حالت‌های هوشمند (AI Toggle) و همچنین یک آیکن جادویی (Magic Wand) با افکت‌ها و فیلترهای زیبایی وجود دارد. گزینه‌های بیشتری نیز در منوی همبرگری (hamburger menu) قابل دسترس است؛ که شامل حالت ماکرو به همراه میانبر تنظیمات می‌شود. نکته‌ای که موجود نیست، امکان تنظیم وضوح خروجی (output resolution) می‌باشد.

همچنین، برای تمامی دوربین‌های پشتی، حالت Pro Mode تعبیه شده است. از این حالت می‌توان برای دوربین اصلی عکس‌های دستی با وضوح ۶۴ مگاپیکسلی و فرمت RAW برداشت کرد. در حالت Pro، امکان استفاده از سرعت شاتر تا ۳۰ ثانیه (برای حالت ماکرو تا 0.4 ثانیه) و حساسیت ISO تا ۶۴۰۰ نیز وجود دارد.

کیفیت تصاویر در نور روز

دوربین اصلی به‌طور پیش‌فرض تصاویر 16 مگاپیکسلی ذخیره می‌کند و این تصاویر روی صفحه نمایش گوشی بسیار جذاب به نظر می‌رسند، اما با زوم 100% مشخص می‌شود که بیش از حد پردازش شده‌اند.

عکس‌ها رنگ‌های خوبی، دامنه دینامیکی عالی و کنتراست دلنشینی ارائه می‌دهند و نویز قابل مشاهده‌ای در آن‌ها وجود ندارد.

اما تمامی عکس‌ها در بهترین حالت جزئیات متوسطی را نمایش می‌دهند؛ آن‌ها به‌شدت پردازش شده، بیش از حد تیز شده و گاهی اوقات لکه‌دار به نظر می‌رسند.

گزینه زوم ۲ برابری موجود است، اما همانطور که انتظار می‌رود، هیچ زوم هوشمندی ارائه نمی‌کند — تصاویر از نسخه پیش‌فرض بریده شده و با افزایش مقیاس تولید می‌شوند.

حالت عکاسی ۶۴ مگاپیکسلی امکاناتی از افزایش مقیاس هوشمندانه ارائه می‌دهد، اما پردازش فوق‌العاده خشن آن باعث می‌شود تصاویر نسبتاً نامطلوب، گاهی نویزدار و لکه‌دار به نظر برسند. کاهش اندازه آن‌ها به ۱۶ مگاپیکسلی نیز عکس‌های بهتری نسبت به نسخه پیش‌فرض ایجاد نمی‌کند؛ حداقل به وضوح این موضوع آشکار نیست.

عکس‌های ۸ مگاپیکسلی گرفته شده از دوربین فوق‌العریض، جزئیات خوبی برای چنین دوربین و لنزهایی ارائه می‌دهند و رنگ‌های زنده و کنتراست مناسبی دارند. به هیچ وجه نویزی مشاهده نمی‌شود و تصحیحات اتوماتیک اعوجاج در نواحی گوشه عملکرد بسیار خوبی دارند.

دامنه دینامیکی نسبتاً متوسط است، افزایش تیزی (شارپ شدن) در برخی مواقع کمی بیش از حد به کار رفته و ظاهر بیش از حد پردازش شده همچنان پابرجاست.

دوربین ماکرو فوکوس خود را در فاصله ۴ تا ۵ سانتی‌متری ثابت کرده است، اما حتی اگر مهارت لازم در استفاده از آن را به دست آورید، عکس‌ها نسبتاً ضعیف به دست می‌دهند، نرم و مبهم، با دامنه دینامیکی پایین و در واقع، پردازش بیش از حد شده.

در Poco M5s یک سنسور عمق ۲ مگاپیکسلی وجود دارد که به دوربین اصلی در جداسازی دقیق و دلنشین سوژه کمک می‌کند. تاری پس‌زمینه خوب است حتی اگر بهترین نمونه‌ای که دیده‌ایم نباشد.

در همین حال، سوژه‌ها دارای جزئیات دقیق، نوردهی مناسب و رنگ‌های زنده و برجسته هستند. پرتره‌های بسیار قابل قبولی برای چنین گوشی ارزان‌قیمتی ارائه شده‌اند.

حتی اگر دوربین سلفی ۱۳ مگاپیکسلی ساده به نظر برسد، اما سوژه‌های با جزئیات بیشتر و تیزتری نسبت به هر دوربین سلفی ۲۰ مگاپیکسلی Quad-Bayer که اخیراً شیائومی استفاده کرده، ارائه می‌دهد.

عکس‌های سلفی ۱۳ مگاپیکسلی بسیار عالی هستند؛ با جزئیات دقیق، رنگ‌های زنده، بدون نویز، همراه با نوردهی و کنتراست مناسب. دامنه دینامیکی چندان عالی نیست، اما همچنان از نتایجی که به دست آمده، راضی بودیم.

عکس‌های سلفی پرتره نیز موجود هستند و حتی بدون وجود سنسور عمق، جداسازی سوژه بسیار رضایت‌بخش است. سوژه‌ها بار دیگر با جزئیات فراوان به خوبی پردازش شده‌اند، رنگ‌ها و کنتراست مناسب‌اند و ما تاری شبیه‌سازی شده را نیز دوست داشتیم.

کیفیت تصاویر در نور کم

عکس‌های کم‌نور گرفته شده توسط دوربین اصلی در مجموع خوب هستند؛ از نظر نوردهی عملکرد مناسبی دارند و رنگ‌ها با اشباع دقیق حفظ شده‌اند. کنتراست به خوبی ارائه شده و دامنه دینامیکی نیز مطلوب است.

اما تصاویر از جزئیات ضعیفی برخوردارند و مشاهده آن‌ها در زوم 100٪ مناسب نیست. گاهی اوقات نویز در تصویر به صورت لکه‌دار ظاهر می‌شود و در نهایت پردازش بیش از حد، ظاهر سوژه‌ها را نسبتاً نامطلوب نشان می‌دهد.

برای دوربین اصلی، حالت شب (Night Mode) وجود دارد اما آن چندان مفید به نظر نمی‌رسد. این حالت حدود ۲ تا ۳ ثانیه زمان می‌برد و نتایج اغلب از عکس‌های پیش‌فرض بدتر هستند؛ چراکه در این حالت نویز بیشتری ایجاد شده و دامنه دینامیکی کاهش می‌یابد. تنها نکته مثبت این حالت گاهی اوقات، بازیابی برخی هایلایت‌های از دست رفته با موفقیتی مشکوک است.

عکس‌های کم‌نور گرفته شده توسط دوربین فوق‌العریض اشباع رنگ مناسبی ارائه می‌دهند و محتویات آن‌ها به خوبی قابل شناسایی است؛ اما در کل، بهترین ویژگی این تصاویر همین نسبت اشباع رنگ است، چرا که آن‌ها به‌شدت توسط نویز تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.

فیلمبرداری

دوربین اصلی در Poco M5s قادر به ضبط ویدیو با کیفیت ۴K در ۳۰ فریم بر ثانیه و همچنین ۱۰۸۰p در ۶۰ فریم بر ثانیه است. دوربین فوق‌العریض به حداکثر ۱۰۸۰p در ۳۰ فریم بر ثانیه محدود می‌شود و دوربین ماکروی ۲ مگاپیکسلی از حالت ۷۲۰p در ۳۰ فریم بر ثانیه پشتیبانی می‌کند.

در تمامی حالت‌های ۳۰ فریم بر ثانیه، تثبیت‌سازی الکترونیکی به‌صورت همیشگی فعال است.

در اینجا با یکی از مشکلات آشنایی روبرو شدیم که تصور می‌کردیم شیائومی برطرف کرده است: اپلیکیشن دوربین پس از تغییر به حالت اولتراواید و سپس بازگشت به حالت اصلی، همیشه رزولوشن ویدیویی دوربین اصلی را به ۱۰۸۰p کاهش می‌دهد.

از جنبه مثبت، صدا در تمامی ویدیوها با نرخ ۱۲۸ کیلوبیت بر ثانیه در کلیپ‌های ۴K و ۱۹۲ کیلوبیت بر ثانیه در کلیپ‌های ۱۰۸۰p ضبط می‌شود. این صدا به صورت استریو ضبط شده و کیفیت خوبی دارد.

ویدیوهای ۴K ضبط شده توسط دوربین اصلی عالی هستند؛ جزئیات بسیار خوب ثبت شده، افزایش تیزی به‌طور متعادل صورت گرفته، نویز به‌شدت پایین است و تمامی جنبه‌ها مانند نرمی حرکتی، رنگ‌ها، دامنه دینامیکی و حتی کنتراست به شکل بسیار رضایت‌بخشی ارائه شده‌اند. نرخ بیت بالای ویدیو که بالای ۵۰Mbps است، قطعاً نقش مهمی در این عملکرد داشته است.

فیلمبرداری ۴K از دوربین اصلی دارای جزئیات بسیار زیاد، دامنه دینامیکی فوق‌العاده گسترده، نویز پایین و رنگ‌های بسیار خوب است؛ اگرچه ممکن است ویدیوها کمی به افزایش کنتراست نیاز داشته باشند.

ویدیوهای ۱۰۸۰p ضبط شده توسط دوربین فوق‌العریض همانند عکس‌ها دچار پردازش بیش از حد هستند؛ دامنه دینامیکی مطلوب و رنگ‌های دقیقی ارائه می‌دهند اما جزئیات ضعیف و عملکرد کلی از لحاظ نمایش، مطلوب نیست. کمی افزایش کنتراست نیز می‌توانست مفید باشد.

یک دکمه زوم ۲ برابری نیز تعبیه شده است؛ این گزینه ویدیوها را به صورت بریده‌شده و با افزایش مقیاس از دوربین اصلی ذخیره می‌کند. استفاده از این زوم در حالت ۴K توصیه نمی‌شود، در حالی که حالت ۱۰۸۰p نتایج رضایت‌بخشی ارائه می‌دهد و ویدیوها حتی اگر اندکی نرم باشند، رنگ‌ها و نمایش کلی‌شان مناسب است.

در نهایت، با استفاده از ابزار ویدیویی Poco M5s می‌توانید نمونه‌های ویدیویی را مشاهده کرده و آن‌ها را با دستگاه‌های دیگر مقایسه کنید.