Poco F7 – پوکو F7

گوشی پوکو F7 در تاریخ 3 تیر 1404 معرفی گردید.

پوکو به‌طور رسمی از Poco F7 جدید رونمایی کرده و آن را به‌عنوان یک رقیب قوی در بخش پرچمداران با ارزش معرفی کرده است؛ دقیقاً جایی که باید باشد. به‌عنوان جانشین F6 که به‌خاطر آن تحسین‌های زیادی دریافت کرده، F7 به اصول پوکو وفادار مانده است: ارائه عملکرد فوق‌العاده و طراحی شیک بدون برچسب قیمت پرچمدار.

قیمت

جدول مشخصات

تصاویر

معرفی

در طول سال‌ها، سری F به نماد عملکرد استثنایی در ازای قیمت تبدیل شده است. یادتان هست Poco F1 پیشگام در سال 2018؟ مدل‌های متوالی مانند F3 و F5 این میراث را ادامه دادند و چیپست‌های رده‌بالا و نمایشگرهای OLED با نرخ تازه‌سازی بالا را در خود جای دادند.

F7 این مشعل را به دوش می‌کشد و خود را درست بالای سری X قرار می‌دهد در حالی که قیمت‌های پرچمدارهای شیائومی را زیر سوال می‌برد. همه این‌ها با اعتماد به نفس خاصی که به‌عنوان نشانه‌ای از پوکو شناخته می‌شود.

با پوکو F7، شما یک پردازنده سری Snapdragon 8 (نسخه S، اما هنوز هم به‌طور فنی یک چیپ پرچمدار) دریافت می‌کنید، یک نمایشگر AMOLED با نرخ تازه‌سازی 120 هرتز و یک سیستم دوربین دوگانه که وعده کیفیت روزمره را می‌دهد. همه این‌ها در یک طراحی براق و با پشتیبانی از شارژ سریع ارائه می‌شود، با قیمتی که شما را وادار می‌کند تعجب کنید که پوکو چگونه هنوز این کار را انجام می‌دهد. به‌طور خلاصه، این همه چیزهایی است که از یک گوشی جدید سری F انتظار داشتیم و حتی بیشتر.

صادقانه بگویم، موارد بسیار کمی از مشخصات Poco F7 حذف شده است: نمایشگر از نظر کاغذی عالی است، چیپست قدرتمند است، سیستم بلندگوی استریو به نظر محکم می‌رسد و اتصال فوق‌العاده به نظر می‌رسد. همچنین شما از حفاظت IP68 و یک باتری 6500 میلی‌آمپر ساعتی در واحد بین‌المللی ما (حتی بیشتر در مدل هندی) بهره‌مند می‌شوید، به‌علاوه شارژ سریع 90 وات.

باز کردن جعبه

برآورده کردن انتظارات همه چیز از بسته‌بندی خرده‌فروشی شروع می‌شود. گوشی پوکو F7 در یک جعبه مقوایی محکم دو تکه عرضه می‌شود؛ سیاه با حروف زرد پررنگ، که با هویت برند همخوانی دارد. این جعبه محکم است و به خوبی از گوشی محافظت می‌کند. یک پایه مقوایی در داخل جعبه گوشی را در جای خود نگه می‌دارد. ما هیچ پلاستیکی جز یک کیسه کوچک برای گوشی پیدا نکردیم که از نظر محیط زیستی بسیار خوب است.

پوکو در اتحادیه اروپا شارژر ارائه نمی‌کند. این شارژر 90 وات شیائومی با پورت USB Type-A است. همچنین یک کابل اختصاصی USB Type-A به Type-C همراه آن است که یک پین اضافی دارد. شما به این ترکیب شارژر و کابل نیاز دارید تا از سریع‌ترین سرعت شارژ ممکن در F7 بهره‌مند شوید. پوکو همچنین یک قاب TPU زیبا در جعبه خرده‌فروشی قرار داده است.

طراحی

طراحی Poco F7 هیچ‌چیز جز معمولی نیست. تیم طراحی هدف داشت تا چیزی متمایز و به‌یادماندنی با استفاده از خطوط طراحی ساده و عریض ایجاد کند. به جزیره دوربین نگاه کنید، این یک بیضی عمودی مینیمالیستی با یک حلقه ظریف است که به‌تنهایی چندان جسورانه نیست.

به‌نظر می‌رسد که پوکو ابتدا مدل نقره‌ای محدود را طراحی کرده و سپس طراحی را ساده‌تر کرده است. گوشی بررسی مدل محدود ما دارای یک پشت بسیار شلوغ است. حداقل قسمت بالایی. اشکال هندسی مانند مثلث‌ها و لوزی‌ها، بافت‌ها و پایان‌های مختلف، تعداد زیادی لوگو مانند لوگوی Snapdragon، رنگ‌های تزئینی مختلف، چیزی شبیه به یک گیج یا متر، حداقل دو تکه که شبیه به مشبک‌ها هستند و چند پیچ جعلی.

صادقانه بگویم، این بیشتر شبیه چیزی است که شما در پشت یک گوشی گیمینگ پیدا می‌کنید تا یک گوشی “عمومی” از سری F پوکو.

پوکو در دو گزینه رنگ دیگر پوکو F7؛ سیاه و سفید؛ به‌طور قابل توجهی “زیبایی‌شناسی گیمری” را کاهش می‌دهد. این احتمالاً بهتر است، زیرا واقعاً فکر نمی‌کنیم که ظاهر گیمری جذابیت عمومی زیادی داشته باشد.

با این حال، حتی رنگ‌های ملایم‌تر نیز جزیره دوربین کوچک را حفظ می‌کنند که یک لمس خوب است.

شما می‌توانید فکر کنید که Poco F7 عمدتاً از پلاستیک ساخته شده است تا هزینه‌ها را کاهش دهد، اما به طرز شگفت‌انگیزی، اینطور نیست. قاب میانی از آلومینیوم است و با شیشه در هر دو طرف احاطه شده است.

شیشه جلو Gorilla Glass 7i است، درست مانند F7 Pro. پوکو به‌طور صریح نمی‌گوید که از چه نوع شیشه‌ای برای پشت استفاده می‌کند.

پشت گوشی، در حالی که به‌نظر و احساس بسیار لوکس می‌رسد، به‌راحتی کثیف می‌شود. اگر قصد دارید F7 را بدون قاب استفاده کنید، تقریباً می‌توانید فراموش کنید که آن را تمیز نگه دارید. از طرف مثبت، سطح آن مقداری چسبندگی دارد، بنابراین نباید گوشی از دست تان لیز بخورد.

Poco F7 احساس بسیار محکم و باکیفیتی دارد. تقریباً هیچ انعطافی در شاسی وجود ندارد و پشت آن توخالی نیست. کل گوشی به‌خوبی برای دریافت درجه حفاظت IP68 مهر و موم شده است.

بیایید قبل از ادامه، یک گشت سریع دور گوشی بزنیم. مجموعه کنترل‌ها و مکان آن‌ها استاندارد است. قسمت بالایی خالی است، به جز یک میکروفون ثانویه برای کاهش نویز. متأسفانه، در اینجا هیچ مشبک بلندگویی وجود ندارد، که به این معنی است که گوشی تقویت‌شده، به‌عنوان کانال دوم در خروجی صوتی استریو، به جلو شلیک می‌کند به‌جای اینکه به سمت بالا برود و خروجی کمی نامتعادل‌تر باشد.

سمت چپ قاب خالی است در حالی که سمت راست دکمه پاور و دکمه تنظیم صدا را در خود جای داده است. هر دو به‌طور مناسب در ارتفاع قرار دارند و بازخورد لمسی خوبی را ارائه می‌دهند.

قسمت پایینی کمی شلوغ‌تر است با میکروفون اصلی و مشبک بلندگو، همچنین سینی Nano-SIM و پورت Type-C.

F7 از یک خواننده اثر انگشت زیر نمایشگر استفاده می‌کند. این نوع استاندارد اپتیکال است و هم سریع و هم دقیق است. ما هیچ مشکلی با آن نداشتیم.

قسمت جلویی گوشی بسیار تمیز است. حاشیه‌های نمایشگر شاید کمی ضخیم‌تر باشند، اما چیزی بیش از حد نیست. خود نمایشگر عمدتاً صاف است، که باید به‌خوبی با محافظ صفحه شیشه‌ای سازگار باشد، اگر به این نوع چیزها علاقه‌مند باشید.

هیچ حسگری قابل مشاهده نیست. همه چیز به‌خوبی زیر نمایشگر پنهان شده است. گوشی‌پخش‌کن نیز تقریباً نامرئی و فقط یک نوار کوچک است. سوراخ دوربین سلفی کوچک‌ترین چیزی نیست که دیده‌ایم، اما هنوز هم کاملاً معقول است.

بررسی ها

صفحه نمایش

نمایشگر قطعاً یکی از نقاط قوت Poco F7 است. این گوشی با یک پنل AMOLED وسیع 6.83 اینچی عرضه می‌شود. عمق رنگ آن 12 بیت، نرخ تازه‌سازی 120 هرتز و کاهش روشنایی PWM 3840 هرتز دارد. نمایشگر همچنین گواهی HDR10+ و Dolby Vision را دارد و با Gorilla Glass 7i پوشیده شده است.

پوکو ادعا می‌کند که نمایشگر F7 می‌تواند به حداکثر روشنایی 3200 نیت برسد، با 1800 نیت روشنایی کل نمایشگر و 800 نیت روشنایی معمولی.

در آزمایش‌های استاندارد ما، با حداکثر کردن نوار روشنایی و همچنین فعال کردن گزینه روشنایی اضافی در تنظیمات، 753 نیت روشنایی اندازه‌گیری کردیم.

در حالت خودکار و در معرض یک منبع نور روشن، F7 توانست حداکثر روشنایی 1525 نیت را به‌دست آورد. این بسیار خوب است و برای تجربه مشاهده‌ای دلپذیر حتی در زیر نور خورشید کافی است.

خود نمایشگر بسیار زیبا به‌نظر می‌رسد، با حاشیه‌های فوق‌العاده باریک و هیچ‌گونه تغییر کنتراست یا رنگی هنگام نگاه کردن به آن از زاویه.

نرخ تازه سازی

تنظیمات نرخ تازه‌سازی F7 دقیقاً مشابه سایر گوشی‌های شیائومی است. شما می‌توانید آن را در حالت ‘پیش‌فرض’ (کاملاً خودکار) رها کنید یا یکی از دو حالت سفارشی (120Hz و 60Hz) را انتخاب کنید.

این پنل LTPO نیست، بنابراین خیلی از قابلیت‌های تطبیقی در رفتار آن وجود ندارد. در حالت‌های پیش‌فرض و سفارشی 120Hz، می‌توانید انتظار داشته باشید که در حالت بیکاری به 60Hz کاهش یابد تا باتری را حفظ کند، اما همین. ما هرگز حالت 90Hz را در عمل ندیدیم و هیچ چیزی زیر 60Hz دریافت نکردیم.

مزیت کلیدی حالت 120Hz نسبت به حالت پیش‌فرض این است که به شما اجازه می‌دهد مقادیر نرخ تازه‌سازی را برای هر اپلیکیشن تنظیم کنید. بنابراین، می‌توانید سعی کنید برخی از اپلیکیشن‌ها و بازی‌ها را مجبور کنید از نرخ تازه‌سازی بالا استفاده کنند یا دیگران را در 60Hz محدود کنید تا مصرف انرژی را کاهش دهید. انتخاب معمول بازی‌های ما بدون مشکل بالای 60fps اجرا شد، همانطور که توسط ابزار بازی HypreOS گزارش شده است، چه در حالت پیش‌فرض و چه در حالت سفارشی 120Hz.

استریم و HDR

F7 از Dolby Vision پشتیبانی می‌کند، علاوه بر HDR10+ و HDR10. ما استریم‌های HDR را در یوتیوب و نتفلیکس دریافت کردیم، جایی که اپلیکیشن تأیید کرد که با HDR10 و Dolby Vision سازگار است. گواهی Widevine L1 تضمین می‌کند که پخش ویدیوهای با وضوح بالا از محتوای محافظت‌شده با DRM امکان‌پذیر است.

عمر باتری

ما نسخه بین‌المللی Poco F7 را داریم، که به این معنی است که گوشی ما دارای باتری 6500 میلی‌آمپر ساعتی است. نسخه هندی باتری بزرگ‌تری با ظرفیت 7550 میلی‌آمپر ساعت دارد.

ما آزمایش‌های استاندارد خود را انجام دادیم و امتیاز استفاده فعال 14:45 را برای Poco F7 به‌دست آوردیم.

باتری کمی بزرگ‌تر نسبت به F7 Pro قطعاً نتیجه داده است. با این حال، به‌طور ایده‌آل، انتظار داشتیم که عمر باتری حتی بیشتر باشد با توجه به ظرفیت باتری، اما همین است که هست.

سرعت شارژ

پوکو F7 ما با یک شارژر 90W در جعبه عرضه شده است. این گوشی از یک کابل اختصاصی USB Type-A به Type-C استفاده می‌کند، بنابراین اگر شارژری با گوشی خود دریافت نکردید، بهتر است یکی از این‌ها را بخرید اگر به سرعت شارژ بالا اهمیت می‌دهید.

همان‌طور که انتظار می‌رفت، شارژ کردن واقعاً سریع است. حتی با باتری بزرگ‌تر 6500 میلی‌آمپر ساعتی، F7 تقریباً به سرعت F7 Pro شارژ می‌شود. فقط مطمئن شوید که هنگام وصل کردن، گزینه افزایش شارژ را فعال کنید.

بلندگوها

مثل Poco F7 Pro و Poco F7 Ultra گوشی پوکو F7 معمولی دارای یک بلندگوی پایین‌تراش و یک گوشی تقویت‌شده به عنوان کانال دوم است. در حالی که F7 Ultra جداسازی کانال را به‌طور دقیق حفظ می‌کند، F7 و F7 Pro رویکرد رایج‌تر شیائومی را اتخاذ کرده‌اند که در آن هر بلندگو ترک کانال مخالف را با سطح پایین‌تری پخش می‌کند؛ کمی عجیب است که این اختلاف بین مدل‌ها وجود دارد. با این حال، ما احساس قوی‌ای در این مورد نداریم.

در آزمایش‌های ما، Poco F7 تنها موفق به کسب امتیاز بلندی صدای خوب شده است، در مقایسه با امتیاز بسیار خوب Poco F7 Pro. از نظر مطلق، تفاوت بلندی صدا بین این دو چندان قابل توجه نیست.

کیفیت خروجی صدا نسبتاً خوب است، اما دور از کمال است. میانه‌ها معمولاً واضح هستند، هرچند به وضوح F7 Pro نیستند. از طرف دیگر، F7 معمولی کمی بیس بیشتری دارد.

اتصالات

Poco F7 از اتصال همزمان SA/NSA Sub-6 در هر دو اسلات سیم‌کارت Nano-SIM خود پشتیبانی می‌کند.

این گوشی دارای GPS (L1+L5)، BDS (B1I+B1c+B2a)، GALILEO (E1+E5a)، QZSS (L1+L5)، NavIC (L5) و GLONASS برای موقعیت‌یابی است.

اتصالات محلی توسط Wi-Fi 7 دو باندی مدیریت می‌شود. اینکه F7 از Wi-Fi 7 پشتیبانی می‌کند، قابل توجه است، اما باید توجه داشت که از باند 6 گیگاهرتز پشتیبانی نمی‌کند.

همچنین بلوتوث 5.4 با پشتیبانی از LE، aptX و LHDC 5 وجود دارد. F7 همچنین دارای NFC است.

به‌روزرسانی: یک فرستنده IR درون دستگاه وجود دارد، اما ممکن است بلافاصله متوجه آن نشوید زیرا در قاب بالایی نیست. این فرستنده در جزیره دوربین قرار دارد که موقعیت مناسبی است زیرا می‌توانید صفحه‌نمایش خود را به‌خوبی ببینید در حالی که آن را به دستگاهی که قصد کنترل آن را دارید، نشانه‌گذاری می‌کنید.

یک اتصال داده USB 2.0 از پورت Type-C پشتیبانی می‌کند. این به معنای حداکثر نرخ انتقال داده نظری 480 Mbps است. گوشی از پشتیبانی OTG/Host برخوردار است، اما چیز خاصی مانند خروجی ویدیو ندارد.

Poco F7 مجموعه‌ای مناسب از حسگرها را در اختیار دارد. این شامل یک ترکیب شتاب‌سنج و ژیروسکوپ STMicro LSM6DSV، یک ترکیب مغناطیس‌سنج و قطب‌نما QST QMC630، یک حسگر نور amsAG TSL2522 و یک حسگر مجازی نزدیکی برند شیائومی است. با این حال، این حسگر به‌خوبی کار می‌کند و نمایشگر را در طول تماس‌ها خاموش می‌کند. هیچ بارومتری وجود ندارد.

نرم افزارها

دقیقاً مانند برادران Pro و Ultra خود، Poco F7 معمولی با اندروید 15 و Xiaomi HyperOS نسخه 2 (در شاخه نرم‌افزاری ‘برای POCO’) اجرا می‌شود. گوشی مورد بررسی Pro ما و F7 معمولی اکنون نسخه‌های کمی متفاوتی از HyperOS را اجرا می‌کنند، اما در عمل تفاوت‌های عمده‌ای بین آن‌ها مشاهده نکردیم.

سری Poco F7 با وعده پشتیبانی نرم‌افزاری شامل چهار به‌روزرسانی اصلی سیستم‌عامل و شش سال به‌روزرسانی امنیتی عرضه می‌شود.

چه Pro، چه Ultra یا چه معمولی، نرم‌افزار جدید Poco F7 بسیار شبیه به هم است و همچنین بسیار شبیه به Xiaomi 15s است. اگر از یک گوشی شیائومی یا پوکو استفاده کرده‌اید، حس تداوم نسخه و احساس آشنایی را می‌توانید مشاهده کنید.

چند آیکون خاص برای نسخه‌های ‘Poco’ وجود دارد، اما چیزهای زیادی از نسخه ‘معمولی’ شیائومی متفاوت نیست. مجموعه کاملی از ترفندهای جدید هوش مصنوعی شیائومی نیز در دسترس است.

پوکو F7 Pro به کاربران این امکان را می‌دهد که بین یک کشوی برنامه سنتی یا قرار دادن تمام برنامه‌ها به‌طور مستقیم روی صفحه‌نمایش اصلی انتخاب کنند. در حالی که برخی از مدل‌های قدیمی‌تر Poco این انعطاف‌پذیری را نداشتند، خوب است که این گزینه در اینجا موجود است. با این حال، حالت رابط کاربری ساده “Lite” با آیکون‌های بزرگ‌تر و دسترسی بهبود یافته به نظر می‌رسد که غایب است.

HyperOS 2 مرکز اعلان‌ها و کنترل را به پنل‌های مجزا تقسیم می‌کند، بدون گزینه‌ای برای ادغام آن‌ها به یک نمای یکپارچه. تنظیمات صفحه‌نمایش اصلی از برنامه‌ها، ویجت‌ها و دو نوع چیدمان بزرگ-folder پشتیبانی می‌کند. صفحه -1 می‌تواند به Google Discover یا App Vault شیائومی تنظیم شود.

به قابلیت‌های هوش مصنوعی می‌رسیم و Poco به نظر نمی‌رسد چیزی از آنچه در پرچمداران شیائومی دیدیم، کم داشته باشد.

قطعاً Google Gemini وجود دارد. می‌توانید از Gemini بخواهید کارهای مختلفی انجام دهد و حتی مکالمات کامل بسازد. همچنین می‌توانید از آن بخواهید تصاویر برای شما ایجاد کند. قابلیت Circle to Search نیز به‌طور سراسری در دسترس است.

علاوه بر ادغام استاندارد Gemini، شیائومی مجموعه‌ای وسیع از ویژگی‌های هوش مصنوعی اختصاصی را شامل می‌شود. این ویژگی‌ها به‌وضوح در بخش Xiaomi HyperAI در منوی تنظیمات گروه‌بندی شده‌اند تا به‌راحتی قابل کشف و توضیح باشند. در حالی که هنوز باید به هر ابزار از طریق برنامه مربوطه دسترسی پیدا کنید، داشتن یک نمای کلی متمرکز یک راحتی خوشایند است.

برنامه Notes ابزارهای متنی مختلفی با قدرت هوش مصنوعی ارائه می‌دهد، از جمله ترجمه، ویرایش، خلاصه‌سازی و حتی فرمت‌بندی هوشمند با چیدمان‌های هوش مصنوعی.

برنامه Recorder از رونویسی خودکار با شناسایی و تفکیک گوینده پشتیبانی می‌کند و همچنین امکان ترجمه این رونویسی‌ها را دارد. زیرنویس‌های هوش مصنوعی سراسری می‌توانند برای پخش چندرسانه‌ای فعال شوند و یک مترجم هوش مصنوعی ترجمه‌های زنده رو در رو و تماس‌های تلفنی را مدیریت می‌کند.

برنامه Gallery پر از ابزارهای ویرایش تصویر مبتنی بر هوش مصنوعی است. می‌توانید اشیاء یا افراد را از عکس‌ها حذف کنید، انعکاس‌ها را از بین ببرید، محتوا را به‌طور هوشمند گسترش دهید یا حتی ظاهر آسمان را در تصاویر خود تغییر دهید.

عملکرد و بنچمارک ها

Poco F7 بر اساس چیپست نسبتاً جدید Snapdragon 8s Gen 4 ساخته شده است. این قطعه 4 نانومتری در سه‌ماهه دوم سال 2025 منتشر شده و اکنون به‌تازگی در دستگاه‌های واقعی شروع به استفاده کرده است. در واقع، این اولین گوشی با این چیپست است که به دفتر ما برای آزمایش آمده و همیشه هیجان‌انگیز است که سیلیکون جدیدی برای تست به دست آوریم.

قبل از اینکه خیلی جلو برویم، باید بلافاصله روشن کنیم که 8s Gen 4 بیشتر شبیه به 8s Gen 3 است تا 8 Elite، زیرا هسته‌های CPU Oryon را ندارد. در عوض، شما یک هسته اصلی Cortex-X4 دارید که با فرکانس حداکثر 3.2 گیگاهرتز کار می‌کند و هفت هسته Cortex-A720 دیگر (سه هسته با فرکانس 3.0 گیگاهرتز، دو هسته با فرکانس 2.8 گیگاهرتز و دو هسته با فرکانس 2.02 گیگاهرتز). GPU onboard یک Adreno 825 است که با فرکانس 1,150 مگاهرتز کار می‌کند.

Poco F7 با 256GB یا 512GB حافظه سریع UFS 4.1 عرضه می‌شود. متأسفانه، این حافظه قابل گسترش نیست. حافظه RAM نیز 12GB از نوع LPDDR5X چهار کاناله است که برای آینده‌نگری بسیار خوب است.

عملکرد قطعاً یکی از نقاط قوت Poco F7 است. Poco X7 Pro به‌طور کلی به عنوان معیاری برای عملکرد با قیمت مناسب شناخته شده است و با نگاهی به نتایج بنچمارک، Poco F7 جدید نیز سهم خود را در این زمینه دارد که بسیار قابل توجه است.

طبق اطلاعات GeekBench، عملکرد CPU در حالت انفجاری تقریباً در همان محدوده Poco X7 Pro و چیپست Dimensity 8400 Ultra آن است.

با این حال، AnTuTu و مجموعه بنچمارک پیچیده‌تر آن به نفع Poco F7 است و آن را در واقع در سطحی برابر با F7 Pro با چیپست Snapdragon 8 Gen 3 قرار می‌دهد. این به‌طور قابل توجهی به لطف GPU Adreno 825 است که در آزمایش‌های 3Dmark عملکرد بسیار خوبی دارد.

گلوگاه حرارتی

چیپست Snapdragon 8s Gen 4 قطعاً یک چیپ قدرتمند است، اما همچنین حرارت زیادی تولید می‌کند. این چیپ به شدت دچار کاهش دما می‌شود و در طول زمان بخش بزرگی از حداکثر عملکرد خود را از دست می‌دهد. علاوه بر این، سطح گوشی واقعاً داغ می‌شود و نگه‌داشتن آن را ناراحت‌کننده می‌کند که ایده‌آل نیست.

در اینجا دماهای سطحی که در طول آزمایش استرس با 3D Mark اندازه‌گیری شده‌اند، آمده است. فریم پس از تنها 10 دقیقه به شدت داغ می‌شود.

دوربین ها

Poco در تنظیم دوربین Poco F7 سرمایه‌گذاری زیادی نکرده است. این گوشی تنها یک تنظیم ساده در پشت دارد که شامل یک دوربین اصلی 50 مگاپیکسلی و یک دوربین فوق عریض 8 مگاپیکسلی نسبتاً پایه است. دوربین سلفی هم چیز خاصی ندارد و فقط یک دوربین 20 مگاپیکسلی است. به‌هرحال، هم دوربین سلفی و هم دوربین فوق عریض تنها فوکوس ثابت دارند.

از نظر ظاهری، دوربین‌های Poco F7 بسیار شبیه به دوربین‌های F7 Pro به نظر می‌رسند. با این حال، Poco برخی از اجزا را تغییر داده است، مانند سنسور دوربین اصلی. به جای OmniVision OVX8000 که احتمالاً OV50E است و در Pro وجود دارد، F7 معمولی از Sony IMX882 استفاده می‌کند.

این سنسور پشت لنز روشن‌تر f/1.5 قرار دارد، اما همچنین از نظر ابعاد و اندازه پیکسل‌ها کوچکتر از واحد OmniVision است. به‌هرحال، F7 Ultra نیز از OmniVision OVX8000 استفاده می‌کند.

هر دو Poco F7 و F7 Pro از سنسورهای فوق عریض 8 مگاپیکسلی با فوکوس ثابت استفاده می‌کنند. این سنسورها بسیار مشابه هستند OmniVision OV08D در Pro و OmniVision OV08F در مدل معمولی. در واقع، ما با سخت‌افزار تقریباً یکسانی روبرو هستیم. این یک کاهش قابل توجه نسبت به دوربین فوق عریض 32 مگاپیکسلی Quad-Bayer در Poco F7 Ultra است.

در مورد رابط کاربری دوربین در Poco F7 چیز خاص یا قابل توجهی وجود ندارد. با این حال، همه چیز به‌طور منطقی و راحت چیده شده است. هیچ چیزی در جای خود نیست. گزینه‌های زیادی برای بازی کردن در اینجا وجود دارد.

کیفیت تصاویر در نور روز

دوربین اصلی

در شرایط نوری خوب، دوربین اصلی 50 مگاپیکسلی Poco F7 عکس‌های نسبتاً خوبی ثبت می‌کند. با این حال، این عکس‌ها به‌طور خاص در هیچ جنبه‌ای چشمگیر نیستند و فقط به اندازه کافی خوب هستند. رزولوشن استاندارد بهینه‌شده، همان‌طور که انتظار می‌رفت، حدود 12.5 مگاپیکسل است. رنگ‌ها خوب هستند و جزئیات قابل قبولی را ارائه می‌دهند.

با این حال، وقتی زوم می‌کنید، آثار زیادی از شارپ‌سازی بیش از حد شروع به نمایان شدن می‌کند. کنتراست عالی نیست و دامنه دینامیکی نیز چندان خوب نیست – هایلایت‌ها به‌طور مکرر بریده می‌شوند و برخی از سایه‌ها فشرده می‌شوند.

عکس‌های زوم دیجیتال 2x به‌طور شگفت‌انگیزی تمیز هستند. تقریباً به نظر می‌رسد که شارپ‌سازی در سطح پیکسل کمتر انجام می‌شود که این موضوع قابل توجه و کمی گیج‌کننده است، با توجه به اینکه این مشکل در عکس‌های 1x وجود دارد. سایر ویژگی‌های کیفیت عمدتاً مشابه هستند.

Poco F7 پرتره‌های بسیار خوبی را در زوم 1x و 2x ثبت می‌کند. تشخیص سوژه و جداسازی آن عالی است و کیفیت محو شدن پس‌زمینه نیز نسبتاً خوب است، هرچند گاهی ممکن است کمی اغراق‌آمیز به نظر برسد.

شما می‌توانید دوربین اصلی را مجبور کنید تا با رزولوشن کامل 50 مگاپیکسل عکس بگیرد. عکس‌های حاصل قطعاً نرم‌تر و طبیعی‌تر از نظر پردازش هستند که برخی ممکن است آن را ترجیح دهند. با این حال، حالت 50 مگاپیکسل هیچ مزیت واقعی در جزئیات به همراه ندارد، بنابراین احتمالاً ما به‌دنبال استفاده از آن نخواهیم بود.

دوربین اولترا واید

عکس‌های ثبت‌شده با دوربین فوق عریض 8 مگاپیکسلی با فوکوس ثابت تقریباً به اندازه‌ای که از چنین سخت‌افزاری می‌توان انتظار داشت، قابل قبول هستند. به عبارت دیگر، این عکس‌ها نسبتاً نرم و تار هستند و جزئیات زیادی ندارند. دامنه دینامیکی و کنتراست نیز نیاز به بهبود دارند. حداقل رنگ‌ها خوب به نظر می‌رسند.

دوربین سلفی

نورپردازی خوب است و دوربین سلفی 20 مگاپیکسلی عملکرد قابل قبولی دارد، اما هیچ چیز خاصی برای گفتن ندارد. جزئیات خوب هستند، اما رنگ‌های پوست به‌طور دقیق بازسازی نمی‌شوند. در فریم مقداری نویز وجود دارد و دامنه دینامیکی قطعاً می‌تواند بهتر باشد. از طرف مثبت، با وجود فوکوس ثابت، میدان فوکوس نسبتاً وسیع و بخشنده است که نکته خوبی است.

کیفیت تصاویر در نور کم

دوربین اصلی Poco F7 عکس‌های خوبی در شرایط نوری کم ثبت می‌کند. جزئیات زیادی در فریم وجود دارد و نویز بسیار کمی مشاهده می‌شود. دامنه دینامیکی وسیع و با سایه‌ها و هایلایت‌های خوب توسعه‌یافته است. منابع نوری نیز بریده نمی‌شوند. تنها نقص خفیفی که متوجه شدیم، شارپ‌سازی کمی تهاجمی در سطح پیکسل است.

Poco F7 به‌طور خودکار حالت شب را بدون هیچ زحمتی فعال می‌کند. به نظر نمی‌رسد که راهی برای فعال‌سازی دستی حالت شب وجود داشته باشد، اما می‌توانید زمان ثبت را تنظیم کرده و آن را غیرفعال کنید.

عکس‌های زوم 2x نیز چندان بد نیستند. کیفیت آن‌ها به‌طور کلی مشابه عکس‌های 1x است.

دوربین فوق عریض در نور کم با مشکلات زیادی مواجه است. سطوح به‌طور نرم و کثیف به نظر می‌رسند و جزئیات زیادی ندارند و منابع نوری نیز بریده می‌شوند.

بسته به نور موجود و صبر شما در گرفتن چندین عکس، دوربین سلفی بین عملکرد ناامیدکننده و نسبتاً قابل قبول نوسان دارد. قطعاً چیز خاصی برای گفتن ندارد، اما با کمی تلاش می‌توانید عکس‌های قابل استفاده‌ای در نور کم از آن بگیرید.

فیلمبرداری

Poco F7 می‌تواند ویدیوهایی با کیفیت حداکثر 4K@60fps با دوربین اصلی خود ضبط کند. دوربین‌های فوق عریض و سلفی می‌توانند ویدیوهایی با کیفیت FullHD ضبط کنند. به‌طور پیش‌فرض، ویدیوها در فرمت H.264/AVC با نرخ حدود 50 Mbps در 4K ذخیره می‌شوند، به‌علاوه یک جریان صوتی AAC در داخل یک کانتینر MP4. گزینه‌ای برای ضبط در H.265/HEVC نیز وجود دارد که می‌تواند در همان سطح کیفیت، فضای ذخیره‌سازی را صرفه‌جویی کند.

ویدیوهای 4K از دوربین اصلی بسیار خوب هستند. جزئیات زیادی وجود دارد و تقریباً هیچ نویزی مشاهده نمی‌شود. رنگ‌ها و کنتراست نیز خوب به نظر می‌رسند و دامنه دینامیکی مناسبی دارند. دوربین اصلی همچنین در شرایط نوری کم عملکرد قابل قبولی دارد. ویدیوهای 4K آن بسیار دقیق هستند و تقریباً هیچ نویزی ندارند و دامنه دینامیکی خوبی دارند.

اما در زوم 2x، اوضاع به سرعت خراب می‌شود. جزئیات کافی وجود ندارد و آنچه هم هست، هم نرم و هم به‌طرز تهاجمی شارپ شده است. این موضوع در ویدیوهای نور کم نیز صدق می‌کند.

ویدیوهای FullHD از دوربین فوق عریض به هیچ وجه قابل توجه نیستند. واقعاً آرزو می‌کنیم که حسگر با وضوح بالاتری وجود داشته باشد تا جزئیات بیشتری را ضبط کند. دوربین فوق عریض همچنین بعد از تاریکی با مشکلاتی مواجه است. ویدیوهای آن تاریک، نرم و کثیف هستند و جزئیات زیادی ندارند و منابع نوری نیز بریده می‌شوند.

Poco F7 دارای حالت EIS اختصاصی به نام “ShootSteady” است. این حالت از دوربین اصلی فیلم‌برداری می‌کند، اما وضوح را به 1080p کاهش می‌دهد. به‌طور کلی، این حالت کار خوبی در نرم کردن لرزش‌ها و تکان‌ها انجام می‌دهد، اما متأسفانه، همچنین باعث ایجاد شکار فوکوس زیادی می‌شود که در اکثر موارد آن را غیرقابل استفاده می‌کند.